danesh

تشریح کامپیوتر

همانطور که میدانید وظیفه اصلی رایانه‌ها پردازش اطلاعات می‌باشد، هنگامی که اطلاعات را وارد کامپیوتر میکنیم و منتظر نتایج آن می‌مانیم کامپیوتر با دریافت دستورات ما و انجام عملیات محاسباتی و منطقی داده‌ها را پردازش کرده و سپس از طریق واحدهای خروجی نتیجه کار را نمایش میدهید یا آن را ذخیره میکند، در ادامه با ما همراه باشید تا با نحوه پردازش اطلاعات توسط رایانه‌ها بیشتر آشنا شویم.

 

حافظه

در این سامانه، حافظه بصورت متوالی شماره گذاری شده در خانه‌ها است، هرکدام محتوی بخش کوچکی از داده‌ها می‌باشند. داده‌ها ممکن است دستورالعمل‌هایی باشند که به رایانه می‌گویند که چه کاری را انجام دهد باشد. خانه ممکن است حاوی اطلاعات مورد نیاز یک دستورالعمل باشد. اندازه هر خانه، وتعداد خانه‌ها، در رایانهٔ مختلف متفاوت است، همچنین فناوری‌های بکاررفته برای اجرای حافظه نیز از رایانه‌ای به رایانه دیگر در تغییر است(از بازپخش‌کننده‌های الکترومکانیکی تا تیوپ‌ها و فنرهای پر شده از جیوه و یا ماتریس‌های ثابت مغناطیسی و در آخر ترانزیستورهای واقعی و مدار مجتمع‌ها با میلیون‌ها فیوز نیمه هادی یا MOSFET هایی با عملکردی شبیه ظرفیت خازنی روی یک تراشه تنها).

 

پردازنده

پردازنده مانند مغز متفکر رایانه عمل کرده و وظیفه‌ی اصلی پردازش اطلاعات بر عهده‌ی این بخش است، پردازش داده‌ها در ۴ مرحله انجام می‌شود:
1.فراخوانی: دستورات و داده‌ها از حافظه دریافت می‌شوند.
2.رمزگشایی: اطلاعات به زبان باینری (زبان کامپیوتر) تبدیل شده و آماده پردازش می‌شوند.
3.پردازش و اجرا: پردازنده با عملیات محاسباتی و منطقی (ALU) داده‌ها را مورد پردازش قرار می‌دهد.
4.بازنویسی: نتیجه کار به واحدهای خروجی ارسال میشود و یا در حافظه ذخیره می‌گردد.

این‌ها مراحل اصلی پردازش داده در CPU هستند، به بیان دیگر اطلاعات با پشت سر گذاشتن این مراحل توسط پردازنده مورد تجزیه تحلیل و پردازش قرار می‌گیرند.

 

ورودی/خروجی

بخش ورودی/خروجی (I/O) این امکان را به رایانه می‌دهد تا اطلاعات را از جهان بیرون تهیه و نتایج آن‌ها را به همان جا برگرداند. این دستگاهها به سادگی قابل تعویض و حتی قابل تعمیر می باشند.محدوده فوق العاده وسیعی از دستگاه‌های ورودی/خروجی وجود دارد، از خانواده آشنای صفحه‌کلیدها، نمایشگرها، نَرم‌دیسک گرفته تا دستگاه‌های کمی غریب مانند رایابین‌ها (webcams). (از سایر ورودی/خروجی‌ها می‌توان موشواره mouse، قلم نوری، چاپگرها (printer)، اسکنرها، انواع لوح‌های فشرده(CD, DVD) را نام برد ).

چیزی که تمامی دستگاه‌های عمومی در آن اشتراک دارند این است که آن‌ها رمزکننده اطلاعات از نوعی به نوع دیگر که بتواند مورد استفاده سیستم‌های رایانه دیجیتالی قرار گیرد، هستند. از سوی دیگر، دستگاه‌های خروجی آن اطلاعات به رمز شده را رمزگشایی می‌کنند تا کاربران آن‌ها را دریافت نمایند. از این رو یک سیستم رایانه دیجیتالی یک نمونه از یک سامانه داده‌پردازی می‌باشد.

 

دستورالعمل‌ها

هر رایانه تنها دارای یک مجموعه کم تعداد از دستورالعمل‌های ساده و تعریف شده می‌باشد. از انواع پرکاربردشان می‌توان به دستورالعمل «محتوای خانه ۱۲۳ را در خانه ۴۵۶ کپی کن!»، «محتوای خانه ۶۶۶ را با محتوای خانه ۰۴۲ جمع کن، نتایج را در خانه ۰۱۳ کن!»، «اگر محتوای خانه ۹۹۹ برابر با صفر است، به دستورالعمل واقع در خانه ۳۴۵ رجوع کن!».

دستورالعمل‌ها در داخل رایانه بصورت اعداد مشخص شده‌اند. مثلاً کد دستور العمل (copy instruction) برابر ۰۰۱ می‌تواند باشد. مجموعه معین دستورالعمل‌های تعریف شده که توسط یک رایانه ویژه پشتیبانی می‌شود را زبان ماشین می‌نامند. در واقعیت، اشخاص معمولاً به زبان ماشین دستورالعمل نمی‌نویسند بلکه بیشتر به نوعی از انواع سطح بالای زبان‌های برنامه‌نویسی، برنامه‌نویسی می‌کنند تا سپس توسط برنامه ویژه‌ای (تفسیرگرها (interpreters) یا همگردان‌ها (compilers) به دستورالعمل ویژه ماشین تبدیل گردد.

برخی زبان‌های برنامه‌نویسی از نوع بسیار شبیه و نزدیک به زبان ماشین که اسمبلر (یک زبان سطح پایین) نامیده می‌شود، استفاده می‌کنند؛ همچنین زبان‌های سطح بالای دیگری نیز مانند پرولوگ نیز از یک زبان انتزاعی و چکیده که با زبان ماشین تفاوت دارد بجای دستورالعمل‌های ویژه ماشین استفاده می‌کنند.

 

معماری‌ها

در رایانه‌های معاصر واحد محاسبه و منطق را به همراه واحد کنترل در یک مدار مجتمع که واحد پردازشی مرکزی (CPU) نامیده می‌شود، جمع نموده‌اند. عموما، حافظه رایانه روی یک مدار مجتمع کوچک نزدیک CPU قرار گرفته. اکثریت قاطع بخش‌های رایانه تشکیل شده‌اند از سامانه‌های فرعی (به عنوان نمونه، منبع تغذیه رایانه) و یا دستگاه‌های ورودی/خروجی.

برخی رایانه‌های بزرگ‌تر چندین CPU و واحد کنترل دارند که بصورت هم‌زمان با یکدیگر درحال کارند. این‌گونه رایانه‌ها بیشتر برای کاربردهای پژوهشی و محاسبات علمی بکار می‌روند.

کارایی رایانه‌ها بنا به تئوری کاملاً درست است. رایانه داده‌ها و دستورالعمل‌ها را از حافظه‌اش واکشی (fetch) می‌کند. دستورالعمل‌ها اجرا می‌شوند، نتایج ذخیره می‌شوند، دستورالعمل بعدی واکشی می‌شود. این رویه تا زمانی که رایانه خاموش شود ادامه پیدا می‌کند. واحد پردازنده مرکزی در رایانه‌های شخصی امروزی مانند پردازنده‌های شرکت ای-ام-دی و شرکت اینتل از معماری موسوم به Pipeline استفاده می‌شود و در زمانی که پردازنده در حال ذخیره نتیجه یک دستور است مرحله اجرای دستور قبلی و مرحله واکشی دستور قبل از آن را آغاز می‌کند. همچنین این رایانه‌ها از سطوح مختلف حافظه نهانگاهی استفاده می‌کنند که در زمان دسترسی به حافظه اصلی صرفه‌جویی کنند.

 

برنامه‌ها

برنامه رایانه‌ای فهرست‌های بزرگی از دستورالعمل‌ها (احتمالاً به همراه جدول‌هائی از داده) برای اجرا روی رایانه هستند. خیلی از رایانه‌ها حاوی میلیون‌ها دستورالعمل هستند، و بسیاری از این دستورات به تکرار اجرا می‌شوند. یک رایانه شخصی نوین نوعی (درسال ۲۰۰۳) می‌تواند در ثانیه میان ۲ تا ۳ میلیارد دستورالعمل را پیاده نماید. رایانه‌ها این مقدار محاسبه را صرف انجام دستورالعمل‌های پیچیده نمی‌کنند. بیشتر میلیون‌ها دستورالعمل ساده را که توسط اشخاص باهوشی «برنامه نویسان» در کنار یکدیگر چیده شده‌اند را اجرا می‌کنند. برنامه‌نویسان خوب مجموعه‌هایی از دستورالعمل‌ها را توسعه می‌دهند تا یکسری از وظایف عمومی را انجام دهند(برای نمونه، رسم یک نقطه روی صفحه) و سپس آن مجموعه دستورالعمل‌ها را برای دیگر برنامه‌نویسان در دسترس قرار می‌دهند.

رایانه‌های امروزه، قادرند چندین برنامه را در آن واحد اجرا نمایند. از این قابلیت به عنوان چندکارگی (multitasking) نام برده می‌شود. در واقع، CPU یک رشته دستورالعمل‌ها را از یک برنامه اجرا می‌کند، سپس پس از یک مقطع ویژه زمانی دستورالعمل‌هایی از یک برنامه دیگر را اجرا می‌کند. این فاصله زمانی اکثرا به‌عنوان یک برش زمانی (time slice) نام برده می‌شود. این ویژگی که CPU زمان اجرا را بین برنامه‌ها تقسیم می‌کند، این توهم را بوجود می‌آورد که رایانه هم‌زمان مشغول اجرای چند برنامه‌است. این شبیه به چگونگی نمایش فریم‌های یک فیلم است، که فریم‌ها با سرعت بالا در حال حرکت هستند و به نظر می‌رسد که صفحه ثابتی تصاویر را نمایش می‌دهد. سیستم‌عامل همان برنامه‌ای است که این اشتراک زمانی را بین برنامه‌های دیگر تعیین می‌کند.

 

سیستم‌عامل

در حقیقت یک برنامه اصلی جهت ارتباط بین سخت افزار hardware و نرم افزار software بوده و به طور کامل این دو بخش را مدیریت می کند. خیلی از سیستم عامل ها را می شناسید مانند ویندوز ، مک ، للینوکس ، اندروید و ios که البته دو مورد اخیر برای گوشی های هوشمند است. سیستم عامل در واقع به منزله یک ستون در عملکرد کامپیوتر محسوب می شود که پردازش داخل دستگاه را کنترل می کند و مدیریت فایل ها و حافظه و چگونگی ذخیره سازی فایل ها و کنترل بخش سخت افزاری را بر عهده دارد. و به طور کلی تا سیستم عامل نباشید نمی توان از سخت افزارها استفاده کرد.

سیستم‌عامل در هنگام بوت شدن (Boot) و همه برنامه‌ها و اجزای آن (مانند متغیرهای برنامه و…) که اجرا می‌شوند، ابتدا بر روی این حافظه موقتی ذخیره می‌شوند تا به سرعت برای پردازش در دسترسی CPU قرار بگیرند؛ چون سرعت RAM بسیار بیشتر از سرعت حافظه‌های جانبی مثل هارد دیسک‌ است و بنابراین CPU می‌تواند به سرعت دستورات را دریافت کرده و پردازش کند. تقریبا تمامی عملیات برنامه‌ها و دستوراتی که قرار است از طریق CPU پردازش شوند در RAM منتظر می‌مانند. با اتمام فرایند پردازش یک دستور، دستوری که در صف انتظار قرار دارد، به CPU داده می‌شود تا مورد پردازش قرار گیرد.

 

danesh

آپلود کردن فایل چیست؟

 عمل آپلود کردن به عملیاتی گفته می شود که طی آن فایلی از کامپیوتر (کامپیوتر کلاینت) به سرور (کامپیوتر سرور) از طریق اینترنت ارسال می شود. گاهي اوقات دوست داريم عکسي را به دلخواه از روي هارد رايانه‌مان به وبلاگ شخصي خود انتقال دهيم که براي اين کار لازم است فضايي را براي نگه‌داري عکس‌ها و فايل‌هاي مورد نظر داشته باشيم تا آن‌ها را از روي هارد رايانه به آن فضا انتقال داده و برروي اينترنت مورد استفاده قرار گيرد و به همين نقل و انتقال فايل از رايانه به اينترنت آپلود گفته مي‌شود.

عملیات Upload داده ها در نهایت منجر به ذخیره سازی فایل در دستگاه های ذخیره سازی تحت شبکه میزبان وبسایت خواهد شد که برای عموم قابل دسترس میباشد.

 

 

معمولا برای انجام اینکار از دو پروتکل استفاده می شود که هر کدام روشهای خاص خود را دارند:

آپلود با استفاده از FTP
در این روش که معمولا با استفاده از نرم افزارهای خاصی نظیر CuteFTP صورت می گیرد، فایل مورد نظر به سمت سرور ارسال می شود. این روش همانطور که از نام پیداست از پروتکلی به نام پروتکل FTP استفاده می کند. سرعت این روش در مقایسه با پروتکل دیگری که مورد استفاده قرار می گیرد (پروتکل HTTP) قدری پایینتر بوده و تکنولوژی آن نیز قدیمی تر است ولی بدلیل سادگی و کاربر پسندی همچنان مورد استفاده قرار میگیرد.

آپلود فایل با استفاده از سایت
در این روش، معمولا از سایت یا پروتکل HTTP استفاده می شود. امنیت این روش بالاتر بوده بطوریکه امکان هک شدن پسورد و یا مشاهده فایل های ارسال شده از نظر تئوری صفر می باشد. تجربه نشان داده است که کاربران با نرم افزارهای تحت ویندوز، ارتباط راحتری برقرار می کنند تا نرم افزارهای تحت وب. در نتیجه روش اول، طبق آمار، همچنان استفاده کننده بیشتری دارد.
انتقال عکس‌هايي که در هارد رايانه قرار دارند برروي وبلاگ، به فعاليتي به نام آپلود کردن نياز دارد که در اين نوشتار به چگونگي آن خواهيم پرداخت.

اگر شما مي‌خواهيد فضايي مطمئن داشته باشيد، بهترين راه اين است که به تنهايي يا به اتفاق چند دوست که در امر وبلاگ نويسي فعاليت دارند، يک فضاي ارزان قيمت تهيه کنيد و عکس‌ها و فايل‌هاي خود را برروي آن فضا آپلود كنيد ولي شايد بنا به دلايلي با اين نظر موافق نباشيد و دوست داشته باشيد از فضايي رايگان استفاده کنيد.

اما قبل از معرفي فضاي رايگان اين نکته را بايد دانست که فضاهاي (هاست) رايگان چون در قبال آپلود فايلهايتان از شما پولي دريافت نمي‌کنند، پس مسووليت عکس‌ها و فايل‌هاي شما را نمي‌پذيرند و مانند سايت free-host پس از مدتي بسته مي‌شوند و کاربر مجددا بايد در فکر جايي مناسب براي آپلود عکس‌هايش باشد و عکس‌هايي را هم که قبلا آپلود کرده بود از بين مي رود اما با اين توصيف باز هم اکثر وبلاگ‌نويسان از فضاهاي رايگان استفاده مي‌کنند.

danesh